DAG 3 | SEH-Verpleegkundige
Patroon brekend want de derde dag was een dag met volop zon. Dit keer was het een gesprek met een mannelijke collega Bas Oomen, SEH-Verpleegkundige. In de ochtend voor de afspraak appte Bas een locatie door in de buurt van zijn woonplaats. Tussen de regels door kwam het erop neer dat hij het weer even had afgewacht en toen de voorspellingen volop zon voorspelde, stelde hij een mooie buitenlocatie voor. Dat het mooi was, is iets wat achteraf vooral, beaamd kan worden. Iets voorbij het centrum van Rhoon in de Rhoonse Grienden spraken we af, een natuurgebied aan de Oude Maas. Toevalligerwijs reden we het laatste stuk naar de parkeerplaats achter elkaar aan. Dit leek wel militaire precisie.
Natuurgebied
Uit de auto gestapt en elkaar een enthousiast gedag te hebben gezegd begonnen we aan een wandeling. Van de parkeerplaats richting een haventje, hier gaf hij te kennen vaak te komen in de zomer. Een vriend van Bas heeft daar een boot liggen waarmee ze op warme dagen een lekker stuk varen. We vervolgen de weg langs de haven het natuurgebied in. Een gebied met smalle wandelpaden tussen waterbeekjes, riet en wilgen door. Het is er rustig en het enige geluid is dat van enkele werkboten die bezig zijn de begroeiingen te snoeien en af te voeren.
Drukte op de SEH
Het gesprek met Bas verloopt soepel wat deels komt door de rustgevende omgeving, maar zeker ook door de open houding van Bas. Tijdens het gesprek beginnen we over de drukte op de SEH en welke invloed COVID-19 daarop heeft. Bas geeft aan dat er veel verschil te merken in tussen de verschillende periodes. In de eerste golf werd de reguliere zorg stopgezet en was er de focus op de coronapatiënten. Dit was intens maar door het wegvallen van het één, werd het wel behapbaar. In de tweede golf bleven coronapatiënten komen en werd de reguliere zorg in mindere mate teruggedraaid. Hetzelfde is nu ook het geval. Door de aanwezigheid van beide patiëntgroepen is het er niet rustiger op geworden.
Complexe zorg
Voor Bas geldt hoe complexer de zorgvraag hoe interessanter het is. Het heeft in zekere mate niet te maken met de hoeveelheid patiënten op een dag, maar juist met de uitdaging. Ook al gaat die bal niet echt op als je de schatting hoort van Bas; gemiddeld 130+ patiënten per dag op de SEH. Bas werkt als SEH-verpleegkundige via MedWay bij HagaZiekenhuizen (Den Haag) en hiervoor bij Maasstad Ziekenhuis (Rotterdam). In totaal werkt Bas nu 3 jaar op de SEH.
Start bij defensie
Zijn carrière begon bij Defensie waarbij hij 14 jaar in dienst is geweest. De behoefte aan meer regelmaat, vaste werklocatie en beperking in doorgroeimogelijkheden zorgde voor een overstap naar de zorg. De kalmte die Bas uitstraalt en welke hij meeneemt op de werkvloer zat er van nature al in. Toch hebben de dienstjaren dit extra versterkt. Nu kan hij met een ware pokerface rust uitstralen terwijl hij van binnen daadwerkelijk spanning kan voelen. Bij defensie heeft Bas diverse functies gehad van infanterie tot scout sniper. In dienst heeft hij de opleiding militairen verpleegkundigen gevolgd. Op die manier was Bas dus al medisch geschoold. Om zijn dochtertje van dichterbij op te zien kunnen groeien besloot hij een carrièreswitch te maken. Met zijn diploma Verpleegkundige op zak begon hij aan een vervolgopleiding tot SEH-Verpleegkundige. Dit gebeurde direct in de praktijk en duurde ongeveer 1,5 jaar.
Op zijn plek
Voor Bas is de SEH (Spoed Eisende Hulp) een afdeling naar zijn hart. Het gemiddelde patiëntcontact is korter, wel is de patiëntengroep volkomen divers. Het gaat hierbij om simpelere zorgvraag tot de meest ernstige calamiteiten. Op de SEH komt vrijwel iedere hulpbehoevende patiënt binnen en zeker de acute gevallen. Af en toe gips aanleggen vindt Bas wel een prettige afwisseling, dan heeft hij vooral ook even de tijd om in gesprek te gaan met de patiënt. Toch heeft hij liever de patiënten met complexere zorgvraag zodat zijn dopaminepomp aanslaat. Op zijn afdeling zijn er 7 low care kamers, 9 high care kamers, 2 traumakamers, een eerste hart hulp, een gipskamer en acute hersenhulp. Het is dan ook een gigantische SEH, in één van de twee ziekenhuizen van de grote stad Den Haag.
Toekomstmuziek
De SEH zal Bas niet snel willen inruilen voor een andere afdeling. Iets wat hij niet uitsluit is de ambulance. Dit is zeker next level en zal echt iets zijn voor de toekomst. Op de ambulance ben je als eerst ter plaatse en komt er een hoop verantwoordelijkheid bij kijken. Je handelt binnen bekwaamheid en bevoegdheid en zodra het erbuiten valt wordt er contact gezocht met de arts of wordt de patiënt direct overgebracht naar het ziekenhuis. Waar het team van de SEH klaarstaat om de patiënt op te vangen. Het binnenkomen van een ambulance is trouwens dagelijkse kost en het werk op de SEH gaat gewoon door. Iedere patiënt die binnenkomt wordt door het Manchester Triage Systeem voorzien van een kleurcode. De gekregen kleur bepaalt de mate van urgentie. Levensbedreigende gevallen krijgen uiteraard voorrang op een gebroken teen. Mocht de ambulance het niet afkunnen kan een traumahelikopter ingezet worden, om als verpleegkundige hierin mee te kunnen spreken we over iets boven eredivisie. Een zogeheten MMT-verpleegkundige heeft ervaring op de SEH of ambulance en opleidingen gevolgd in luchtvaartcommunicatie, luchtvaartnavigatie, en de techniek van de helikopter.
